Op zoek naar antwoorden…?
Opeens bevind je, je in een huis wat begint te kraken en te schudden. Alles wat enigszins vertrouwd is, wordt op de proef gesteld. Er is een spanning voelbaar in de atmosfeer. Er ontstaat onzekerheid en misschien zelfs angst. Toch is het iets wat we in Handelingen 4 al lezen.
‘En toen dezen het hoorden, verhieven zij eenparig hun stem tot God en zeiden: (…) En nu, Here, let op hun dreigingen en geef uw dienstknechten met alle vrijmoedigheid uw woord te spreken, doordat Gij uw hand uitstrekt tot genezing, en dat tekenen en wonderen geschieden door de naam van uw heilige knecht Jezus. !!En terwijl zij baden, werd de plaats, waar zij vergaderd waren, bewogen;!! en zij werden allen vervuld met de heilige Geest en spraken het woord Gods met vrijmoedigheid.’
Handelingen 4:24-31
Er is zo’n verlangen ontstaan in de gemeente naar meer van de Heilige Geest. En net als de gemeente in Handelingen 4 beginnen we steeds luider en vanuit de nood van ons hart te roepen naar God. Er is dat besef dat in een wereld die steeds vijandiger, dreigender en beangstigender wordt alleen de Heilige Geest het verschil kan maken. Steeds meer zijn we dat gaan beseffen en is er die eenparige roep gekomen. We verlangen meer en meer naar Zijn aanwezigheid en Zijn vrijmoedigheid in onze levens. Het zuivere verlangen van de kerk uit Handelingen 4 krijgt ruimte.
“En nu, Here, let op hun dreigingen en geef uw dienstknechten met alle vrijmoedigheid uw woord te spreken, doordat Gij uw hand uitstrekt tot genezing, en dat tekenen en wonderen geschieden door de naam van uw heilige knecht Jezus.”
En eigenlijk is het prachtig, dat dit verlangen weer wordt hersteld. Een verlangen naar Gods tastbare aanwezigheid, bovennatuurlijke vrijmoedigheid om het levendmakende scheppende woord van Gods liefde te brengen in de wereld, een verlangen naar genezing, tekenen en wonderen die in Jezus Naam het Woord dat gebracht wordt gaan bevestigen.
Het is prachtig en de hemel juicht en kijkt mee, want God verlangt er naar dat wij komen op dat punt waar we weten, dat we weten, dat we weten… Dat we zonder Hem echt niets kunnen doen… Dat Hij het is die de gemeente bouwt en niemand anders. Hij verlang naar die hartgesteldheid… Want dan kan Hij zichzelf uitgieten in ons.
Dus komt Hij. Steeds meer. Net als in Handelingen 4, komt Hij met Zijn volheid. En dan begint het huis te schudden. Dan beginnen levens te schudden. Op de plaatsen waar Gods volheid ruimte moet krijgen beginnen dingen te bewegen.
Want Zijn volheid past niet in onze huizen, plaatsen, systemen en denkpatronen. We roepen het uit: “wees welkom”, “fire fall”, “rivier stroom”… Maar als het waterpeil stijgt, kunnen we niet blijven staan en worden we meegesleurd. En als het vuur van God valt dan verteerd het alles wat niet van Hem is en dat doet pijn, al is het nog zo zuiverend.
En terwijl zij baden, werd de plaats, waar zij vergaderd waren, bewogen; en zij werden allen vervuld met de heilige Geest en spraken het woord Gods met vrijmoedigheid.’
Als God komt dan schudden plaatsen. Als God komt, worden dingen bewogen. Dus maak je geen zorgen als je gemeente staat te schudden op zijn grondvesten. Het fundament Jezus, de Rots der eeuwen, is zo krachtig dat het niet zal bewegen. Maar alles wat erop is gebouwd wordt soms beproefd. Is het goud, zilver, kostbaar gesteente dan wordt het gezuiverd. Is het hout, hooi of stro dan zal het weggeschud worden om ruimte te maken voor Hemzelf.
Als we Gods heerlijkheid een plaats willen geven dan bewegen dingen, worden plaatsen geschud.
Is dat niet eng? Jazeker wel… Ik denk dat de mensen in Handelingen 4 best wel even om zich heen hebben gekeken. Als het huis waar je, je in bevindt begint te schudden dan is je eerste menselijke reactie denk ik dat je naar buiten wil rennen, dat je naar het dak kijkt of het niet instort. Maar op het moment dat je, je realiseert dat het God is die antwoord op je verlangen, op je gebed, dan verandert je beleving. Dan verheugen we ons erin dat er geschud en bewogen wordt. Dat kaf en koren wordt gescheiden, dat reiniging een plaats krijgt. Heer, schudt maar, kneedt maar… ook als het pijn doet… Spreek maar, vul maar, doorbreek onze systemen onze veiligheden maar… Wij verlangen naar U… Schudt onze plaats, schudt ons huis, schudt onze kinderen, schudt ons.. Wees welkom! Vul ons!
“en zij werden allen vervuld met de heilige Geest en spraken het woord Gods met vrijmoedigheid.’
Toen mijn leven jaren geleden volledig op zijn kop werd gezet, vond ik dat niet prettig. De Heilige Geest kwam in mijn leven. Mijn bestaan schudde op haar grondvesten, mijn huwelijk, mijn energie, mijn toekomst alles stond te schudden. Alles werd onzeker. Maar nu ik terugkijk is dat het beste geweest wat me kon gebeuren. Toen alles schudde, kwam er eindelijk ruimte voor Hem. Alles van mij bleek overbodig te zijn, mijn rommel en eigengerechtigheid werd afgeschud. En zo kwam er ruimte voor Hem! Nu terugkijkend was dat de zwaarste maar mooiste periode die ik heb gekend.
Dus verheug ik me erin als er om me heen dingen worden geschud. Ik ervaar ook de spanning en angst. Ik kijk ook wel eens omhoog of het dak niet naar beneden komt. Maar ik kijk vooral vooruit. Ik kijk naar wat er komt. Ik weet namelijk, dat ik weet, dat ik zeker weet dat de Heilige Geest de ruimte die al schuddende ontstaat gaat vullen met Zijn Glorie en Aanwezigheid.
