God geniet van jou, Hij vindt Zijn vreugde in jou.

Als klein meisje ging ik elke zaterdag met mijn vader mee naar de voetbalvelden van Rotterdam. Mijn vader was namelijk scheidsrechter. Met de gulden waarmee hij de toss deed mocht ik dan na afloop een snoepje kopen. Ik bewaar mooie herinneringen aan deze tijd waarin ik samen was met mijn vader. Nu als volwassen vrouw weet ik dat mijn vader hiervan genoot en van mijn hield, maar ik heb altijd verlangd naar de woorden ‘ik hou van jou’. Op de een of andere manier kan hij dat moeilijk over zijn lippen krijgen.

Gelukkig geldt dat niet voor mijn hemelse Vader. Ook al voelt het soms of we die woorden van Hem ook nooit horen. Dat kan doordat we leugens in ons denken hebben die ons anders doen geloven. Gedachten dat we niet waardevol zijn, dat we niet gezien worden of niks betekenisvols doen.

In onze Nederlandse traditie worden we met 18 jaar officieel volwassen. In de Joodse traditie is dat met 12 of 13 jaar. Maar zij kennen nog iets moois. Zodra je de leeftijd van 30 jaar bereikt wordt het zoonschap jou toevertrouwd in de familie. De vader buigt zich dan over de zoon en spreekt de woorden: “Dit is mijn geliefde zoon, in wie ik mijn welbehagen heb”. Welbehagen betekent ongeveer hetzelfde als vreugde of genieten.

Jezus maakt dit ook mee. Als Hij 30 jaar is gaat hij naar de Jordaan en laat zich dopen. Als hij opkomt uit het water hoort hij precies deze woorden:

En zie, een stem uit de hemelen zei: Dit is Mijn geliefde Zoon, in Wie Ik Mijn welbehagen heb. (Mattheus 3:17, HSV)

Deze woorden zijn op zichzelf al prachtig, maar ze krijgen nog meer betekenis als je nagaat dat Jezus deze woorden niet eerder van zijn biologische vader (Jozef) heeft gehoord. Hierdoor krijgen deze woorden nog een extra dimensie voor mij.

Ik neem je even mee in een gedachtegang. Jezus, de man zonder zonden, laat zich dopen. Apart toch? Want welke ‘oude mens’ heeft Jezus hier af te leggen? Welke zonden wil hij begraven? Hij was immers de man zonder zonden. Je zou zeggen dat Zijn doop een zinloze actie is. Niets is minder waar.

De doop van Jezus was een profetische daad. Hij liet met Zijn doop weten dat hij onze zonden op zich zal nemen. Onze zonden zullen met Hem begraven worden en wij zullen met Hem opstaan uit de dood. Jezus’ begin en Zijn eind zijn gelijk. Hij neemt beide keren onze zonden op zich. Zijn beloftes zijn ja en amen. Hij belooft met Zijn doop dat Hij dit voor ons zal doen.

Op dat moment klinkt er een stem. Hij hoort niet in Zijn hoofd een stem, het is ook geen zachte fluistering. De hemel gaat open zoals het voorhangsel gescheurd werd en de Geest van God komt neer als een duif. Dan volgt die stem die zegt: “Dit is Mijn geliefde Zoon, in Wie Ik Mijn welbehagen heb”.

Er zit zoveel erkenning in Gods woorden. Dat wat Jezus niet eerder hoorde van zijn biologische vader zegt God hier luid en duidelijk. Wat doet de Geest van God als eerste als hij in een iemand komt wonen? Hij laat de liefde van de Vader voor hem/haar zien. Zoals God sprak tot Jezus zo spreekt God ook tegen jou. Hij kijkt naar jou en zegt: “Jij bent Mijn geliefde kind, in jou heb Ik Mijn welbehagen”. God geniet van jou, Hij vindt Zijn vreugde in jou!

Al die woorden die je wellicht hebt moeten missen omdat ze nooit zijn uitgesproken. Al die liefde die je niet hebt gekregen. Dat beeld dat je zelf hebt gevormd als je voor de spiegel staat. Woorden die over je zijn uitgesproken. God pakt het allemaal beet en zwiept het zo van tafel. Daarvoor in de plaats spreekt Hij deze woorden waarmee Hij direct laat zien wat jij voor Hem betekent en wie jij bent. Een geliefd kind. Zijn geliefde kind. Hij geniet van jou.

Lieve God,
Wat een rijkdom om te weten dat ik Uw geliefde kind ben,
Dat u van mij geniet en dat U met vreugde naar mij kijkt.
Heer, vul mij keer op keer met deze woorden.
Laat Uw waarheid over mij mijn hart vullen,
elk oordeel over mij verliest zijn kracht met de woorden die U over mij spreekt.
Ik ben Uw geliefde kind, in mij vind U Uw welbehagen.
Amen