Blijf je kind? Of ga je groeien?

Het Koninkrijk van God kent vele baby’s… Veel christenen blijven hangen aan de fopspeen, terwijl de biefstuk (of sitostick voor de vegetariërs) voor ons is klaargemaakt…

Ons natuurlijke leven begint met een geboorte of eigenlijk begint het daarvoor met een samensmelting van twee levens tot een nieuw leven. Zo is het ook in het geestelijke leven. De Heilige Geest smelt samen met onze geest en wekt deze tot leven. Het resultaat is dat je opnieuw geboren wordt. “Jezus antwoordde: Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Zo iemand niet geboren wordt uit water en Geest, hij kan in het Koninkrijk Gods niet ingaan. Hetgeen uit het vlees geboren is, dat is vlees; en hetgeen uit den Geest geboren is, dat is geest.” (Johannes 3:5-6)

Je bent dan een nieuwe schepping (2 Kor. 5:17). Een geestelijk mens. Maar wel een pasgeboren geestelijke baby.

Net als in het natuurlijke, heb je in ook in je geestelijke ontwikkeling verschillende stadia.

Johannes beschrijft die geestelijke groeistadia:

“Ik schrijf u, lieve kinderen, want de zonden zijn u vergeven omwille van Zijn Naam. Ik schrijf u, vaders, omdat u Hem kent Die er vanaf het begin is. Ik schrijf u, jonge mannen, omdat u de boze hebt overwonnen.” (1 Johannes 2:12-14)

Kinderen:

“Ik schrijf u, kinderkens, want de zonden zijn u vergeven om zijns naams wil. Ik heb u geschreven, kinderen, want gij kent de Vader.”

Het eerste stadium in je leven met God is het stadium van een zuigeling… je zonden zijn je vergeven en je bent blij, tevreden en gelukkig. Je hebt ontdekt dat je een Vader hebt en dat deze Vader van je houdt. Eigenlijk de mooiste tijd van je leven. Je hebt vaak veel geestelijke ervaringen en ‘knuffels’ en die heb je ook nodig om op te groeien.

De keerzijde van deze fase is (vooral ook voor anderen) dat je nog niet erg voor jezelf kan zorgen en je niet altijd heel stabiel of verantwoordelijk bent. Omstandigheden bepalen je stemming en gevoel en je denkt als kind nogal snel dat de wereld om jou draait en je het allerbelangrijkste bent. (Lees ook Efeze 4:13-14)

Een kind is niet heel erg vruchtbaar in het natuurlijke en zo is het ook vaak in het geestelijke. Zelfs in het enthousiaste en aanstekelijke doorgeven van de blijde boodschap door iemand in deze fase, zit er vaak net zoveel kans op afbraak als daadwerkelijk vruchtdragen. We moeten niet inhouden de blijde boodschap door te geven, maar we moeten vooral ook doorgroeien en niet een kind of puber blijven.

Helaas blijven heel veel christen in dit stadium hangen. Ze vinden het allemaal wel best, groeien niet door en langzaam maar zeker vallen ze terug in een levenslang babygeloof. Hun karakter wordt niet door God gevormd en Gods kracht wordt nauwelijks in hun openbaar.

Een baby moet goed en veel eten, daardoor gaat het groeien. Zorg dus voor veel en goed voedsel als je Jezus hebt leren kennen, lees zijn woord, ga naar samenkomsten, sluit je aan bij een gemeente, volg onderwijs en cursussen. Je moet leren hoe het is om je te bewegen in het Koninkrijk van God.

Jongeren:

We worden van een kind een jonge vent.

“Ik heb u geschreven, jongelingen, want gij zijt sterk en het woord Gods blijft in u en gij hebt de boze overwonnen.”

Een jonge man of vrouw zoekt nog wel naar bevestiging, maar is in staat redelijk zelfstandig te leven. Er is een mate van stabiliteit ontstaan omdat ze het Levende Woord in zich vasthouden en daardoor geleerd hebben om keuzes te maken, zaken te toetsen en onderscheid te maken.

Daarnaast hebben ze de boze overwonnen. Ze hebben geen constante strijd meer met de boze of vallen constant in allerlei zonden terug. De boze is overwonnen en vanuit die wetenschap leeft een jongere in het geloof en vanuit de overwinning.

Een jongere is vaak nog ambitieus en zoekt zijn waarde en identiteit nog wel eens in zichzelf of in zijn positie of in de mate waarin Gods kracht zich door hem heen openbaart. In deze tijd is er een krachtige vorming van het karakter en de vruchten van de Geest worden duidelijk zichtbaar in het leven van de gelovige. In deze fase is een gelovige vruchtbaar aan het worden.

Lees Galaten 5, de geestelijke jongere kent God maar kent zichzelf nog niet helemaal door en door. Het vleselijke heeft soms nog te veel invloed, maar de boze is overwonnen!

Een duidelijke kenmerk om te toetsen hoever jij al bent opgegroeid… heb jij, in Christus, de boze overwonnen? Ben je stabiel en weet je, je ziel en je lichaam onder krijgsgevangenschap, de heerschappij van Jezus te brengen?

Vaders:

God wil dat we opgroeien tot een vader

“Ik schrijf u, vaders, want gij kent Hem, die van den beginne is.

Vaders in het geloof kennen Jezus. Ze zijn ook alleen nog maar gericht op Jezus.

Ze kennen eenvoudigweg hun Maker en weten dat ze bij Hem terecht kunnen. Alles wat ze doen, doen ze ook echt voor Hem en ze worden dus ook niet meer teleurgesteld als mensen ze afwijzen of er scheuringen of meningsverschillen zijn in een gemeente. Ze kennen de bron van leven en de bron van identiteit en hebben hun vlees afgelegd. Ze zijn niet meer afhankelijk van de resultaten van hun doen en laten, of de mening van anderen, maar alleen maar van de vraag of ze Gods wil doen. Ze zijn niet meer afhankelijk van omstandigheden, de goedkeuring van anderen of de mate waarin God door hen heen werkt om hun identiteit te ervaren.

Omdat hun identiteit en levensgeluk afhangt van intimiteit met hun Maker zijn ze vanzelfsprekend vruchtbaar. Je bent niet meer afhankelijk van goedkeuring of afkeuring en je bent vergevingsgezind. Dat is ook heerlijk voor anderen, die als vanzelf om je heen tot bloei zullen komen!

Volwassen worden in het geloof is zo belangrijk om een stabiele, vruchtbare en krachtige christen te zijn. Je bent niet meer afhankelijk van de goedkeuring van anderen. Je weet wie je bent in Christus en je weet wie Christus is. Je kent Hem, je hebt een levende relatie met Hem. Je hebt jouw identiteit gevonden in de enige echte Identiteit, in de I AM.

(Samenvatting van een gedeelte uit de I AM training voor jonge mannen)

ps: Het mooie is, dat je in het geloof sneller op kan groeien dan in het natuurlijke. Je geestelijke mens is niet gebonden aan tijd of groeiregels zoals je lichamelijke mens. Ik zal hier binnenkort een blog over schrijven.

Veel vrome kerkmensen, zijn erg verslaafd aan zelfbevrediging!

De stiekem verslaving aan zelfbevrediging van vrome christenen!

Ziet toe, dat niemand u medeslepe door zijn wijsbegeerte en door ijdel bedrog in overeenstemming met de overlevering der mensen, met de wereldgeesten en niet met Christus, want in Hem woont al de volheid der godheid lichamelijk; (Kolossenzen 2:8-9 NBG51)

Bijzonder dat hier zo duidelijk staat dat we op moeten passen om niet meegesleept te worden. Laat je niet meeslepen door door zogenaamde wijsheden of lege onzin. Scherp blijven zegt Paulus. Laat je niet verleiden tot allerlei menselijke dingen, ideeën, tradities, gewoontes.

Dit gaat niet over mensen uit de wereld, maar over de mensen in de kerk. Dit gaat over mensen die verstrikt raken in nieuwe wetten. Iets verderop schrijft Paulus namelijk: Indien gij met Christus afgestorven zijt aan de wereldgeesten, waartoe laat gij u, alsof gij in de wereld leeft, geboden opleggen: raak niet, smaak niet, roer niet aan; (Kolossenzen 2:20,21)

Waarom is Paulus daar zo duidelijk en zo fel in? Hij weet als ex-schriftgeleerde heel goed dat al die zogenaamde kennis en regels je van alle vrijheid beroven.

En hij weet ook heel goed dat het juist de vrijheid in Christus is, die een gelovige krachtig en sterk maakt en de Heilige Geest ruimte geeft om te bewegen door ons heen.

Een ander punt is dat hij weet dat zulke dingen je beroven van de juiste focus. Je moet bezig zijn met Christus, met je relatie met God. Niet met allerlei verzinsels en tradities want die maken een relatie juist ingewikkeld en zelfgericht.

Of in Paulus eigen woorden, het is allemaal zelfbevrediging: “Dit toch is, al staat het in een roep van wijsheid met zijn eigendunkelijke godsdienst, zijn nederigheid en zijn kastijding van het lichaam, zonder enige waarde (en dient slechts) —-tot bevrediging van het vlees—.” (Kolossenzen 2:23 NBG51)

In elke relatie kunnen gewoontes helpen om de relatie te bouwen en te onderhouden. Tenminste de goede gewoontes. Want dat sleur verstikkend is en voorspelbaarheid een relatie bedrukt daarvan weten we allemaal uit ons eigen leven wel wat voorbeelden. En dat het zelf bevredigen van je eigen vlees in een relatie ook niet echt prikkelt tot gemeenschap en intimitiet daar hoef je ook geen seksuloog voor te zijn.

Maar wat als de sleur er een beetje in gekomen is in je relatie met God? Je bidt wel, maar uit gewoonte, je prijst Hem wel, maar niet met je hart. Je maakt wel tijd voor Hem, maar vooral op zondag in de kerk, je hebt Hem wel lief, maar vooral in je denken. Je doet dingen, laat dingen, viert dingen maar het zijn allemaal ‘dingen’ en Hij zelf is er niet in.

In Kolosenzen 3 beschrijft Paulus hoe we kunnen worden verlost van deze hang naar zelfbevrediging. Er zijn namenllijk ook goede tradities en gewoonten! In Kolossenzen 3 beschrijft Paulus er een paar: je vlees doden, God aandoen, elkaar vergeven, de liefde aandoen, het woord van God rijkelijk in je laten wonen, God danken en prijzen met mooie psalmen en gezangen. En als we naar het leven en onderwijs van Jezus kijken weten we ook dat het belangrijk is om Gods liefde en kracht uit te delen, tijd met God te hebben en de samenkomsten te bezoeken.

Er is een medicijn tegen al die onzin die probeert je denken te infiltreren en je geloofsleven te verzuren en te ontkrachten en te versuffen.

Er is een medicijn om af te komen van die verslaving aan zelfbevrediging. Leg al die onzin en leegheid af. Richt je op het voorwerp van je liefde. Zoek de dingen die boven zijn en je relatie met God zal bloeien en groeien als nooit te voren.