BROOD OP DE KEUKENTAFEL.
De kerstvakantie, een heerlijke tijd waarin we genieten van familie, vrije tijd, het afsluiten van het jaar en ga zo maar door. Vandaag weer een nieuwe vakantiedag, maar met jonge kinderen zit ik gewoon om half 8 aan de keukentafel. Uitslapen lijkt iets uit een ander leven. Ik maak een paar boterhammen klaar en zoals veel kinderen zijn ook de mijne dol op zoetigheid. Om ze een boterham met kaas of worst te laten eten moet ik dat voor mijzelf klaarmaken en dan willen ze het wel van mijn bord hebben. Iets met gras is groener of zo.
Job en Tess krijgen allebei één stuk van mijn boterham. Als Tess dit wil pakken pepert Job er nog even in dat ze maar één stuk mag. Fijn toch, broertjes en zusjes die elkaar willen “helpen”. Soms lijken ze meer op een vader of moeder dan op een broertje of zusje. Ik hoor mezelf tegen Tess zeggen “je hoeft alleen maar naar papa te luisteren”. Ja natuurlijk is het fijn als je elkaar helpt, ook als broer of zus, maar als ze elkaar als een politie agent gaan controleren dan nemen ze een rol op zich die niet bij hun hoort.
Ik herken dit in mijn christelijke leven en misschien jij ook. We horen allerlei stemmen die zeggen wie we moeten zijn en wat we moeten doen. De stem van God, de stem van de duivel die ons voorliegt en aanklaagt, de stem van onze bankrekening die zegt wat wel en niet mogelijk is, de stem van onze carrière die zegt dat we voortdurend onszelf moeten verbeteren willen we iets bereiken en relevant blijven, de stem van ons zieke lichaam die zegt hoe beperkt we zijn of de stem van onze voorganger die predikt over hoe we het evangelie moeten verkondigen. Lange tijd probeerde ik naar al die stemmen te luisteren. Doodvermoeiend is dat. Het vervelende is dat ze niet allemaal hetzelfde zeggen. Tsja, wat moet je dan doen? Welke stem moet je dan geloven?
Als dat voor jou geldt dan wil ik je aanmoedigen, zoals ik dat mijn dochter deed: “Luister alleen maar naar Papa”. Luister niet naar al die stemmen die zo goed en geloofwaardig klinken, maar jouw geloof en visie beperken. Luister naar die zachte, bijna fluisterende stem van God jouw Vader. Want Hij schreeuwt niet zoals al die andere stemmen. Hij praat zacht want Hij verlangt ernaar dat je dichterbij komt. Zijn woorden geven jou rust, geloof en de kracht om het uit te voeren.
De woorden die God spreekt zijn geen woorden die alleen maar jouw verstand vullen. Zijn woorden hebben scheppende kracht, ze zijn geest en leven (Johannes 6:63). Dat wil zeggen dat God méér vult dan alleen jouw verstand, ook jouw geest wordt gevuld.
De afgelopen kerstdagen heb je wellicht weer gehoord hoe een engel een woord van God bracht aan Maria. Een woord wat te bizar voor woorden klonk en wat ook niet direct zichtbaar was, zwanger worden van de zoon van God. De engel zegt tegen Maria: Want geen ding zal bij God onmogelijk zijn (Lukas 1:37, HSV). ‘Geen ding’ (of in andere vertalingen ‘niets’) bestaat in het Grieks uit 3 woorden: ou, pas en rhema en dat kan vertaald worden als ‘geen enkel door God gesproken woord’.
Als we deze tekst in zijn geheel vertalen zouden we kunnen zeggen: Geen enkel door God gesproken woord komt tot jou zonder het vermogen om zichzelf te vervullen. Met andere woorden, als God iets spreekt dan geeft hij daarbij de kracht, de bekwaamheid om het uit te voeren. Dan wordt hetgeen wat in onze gedachten onmogelijk is opeens mogelijk. Zien we dat dan direct in onze leefsituatie? Soms wel maar meestal niet, maar als je het woord als een zaad ontvangt zal het in jouw leven vrucht voortbrengen.
Dat is hoe ik terugkijk op 2017 en vooruitkijk naar 2018: leven vanuit de woorden die God tot mij spreekt. Jarenlang heb ik geleefd vanuit de woorden die anderen spraken. Met name met de stem van een voorganger had ik moeite. Ik ‘moest’ van alles om een goed christen te zijn, maar ik voelde met niet vrij en gelukkig, niet echt mezelf. Ik had zo’n verlangen om God te dienen, om Zijn roeping op mijn leven te ontdekken om iets te betekenen.
De afgelopen twee jaar heb ik geleerd om bij God te zitten en naar Hem te luisteren. Jezus zei: De mens zal niet van brood alleen leven, maar van elk woord dat uit de mond van God komt. (Mattheüs 4:4, HSV) Die stem zegt “Jij bent Mijn geliefde zoon, Ik hou van je!”
Zoals ik ’s ochtends aan de keukentafel zit met mijn kinderen, zo wil God de Vader elke dag ons Zijn brood geven en het is elke dag vers. Kom jij aan tafel?
