Joëlle de Groot volgde afgelopen negen maanden de School of Revival van I AM Loved. In het vorige artikel vertelde ze hoe ze tot de keuze kwam om de fulltime versie van de Bijbelschool te gaan doen en wat ze zou willen leren. Deze keer neemt ze je mee in de lessen die zij tot nu toe meeneemt en anderen vertellen welke verandering ze bij haar hebben gezien.   

“De Bijbelschool startte met de basis: wie is God en wie ben jij in Hem. Daarin was er ook veel ruimte voor je eigen proces.” Een van de eerste thema’s was bijvoorbeeld ‘God de Vader’. De studenten kregen de opdracht mee om een week lang elke dag specifiek de tijd te nemen met God de Vader in hun ‘stille tijd’. Dat had al een grote impact op Joëlle haar relatie met God: “In het begin zag ik God vooral als een Heerser, hoog op een troon. Mijn relatie met Hem was op afstand. Langzaam leerde ik nu dat ik met God kon wandelen, vanuit relatie. Ik leerde hoe ik bij Hem op schoot kan zitten, hoe ik de hele dag met Hem in verbinding kan zijn en hoe ik God kan betrekken in elke keuze die ik maak.”  

Eerder vertelde Joëlle hoe ze in het verleden kampte met depressie en hoe God haar daarvan genas. Toch had ze sinds die tijd nog maar een minimaal beeld van de toekomst die God voor haar had. “Situaties in het leven gaan niet altijd zoals je wil dat ze gaan, er is nog steeds ellende. Maar ik durf nu wel te zeggen dat God voor iedereen vecht; iedereen heeft een hoopvolle toekomst.” Het gaan leven vanuit de toekomst die God voor ogen heeft, ziet ze tot werkelijkheid worden door een aantal sleutels die ze daarin leerde. “Je gaat door een proces van herstel en genezing, leert de geestelijke wapenrusting aan te trekken en gaat steeds meer in de liefde wandelen. Het Woord werd voor mij levend: ik las en begreep niet alleen de feiten van de Bijbel, maar leerde op mijn beloften te gaan staan en daar actief in te wandelen.” Een hoopvolle toekomst is niet meer iets dat ver weg is, maar heel dichtbij: “God is mijn Schuilplaats geworden. Ongeacht de situatie leer ik steeds meer in de rust en veiligheid van Jezus te zitten. Daar mag ik schuilen.” 

Net voor de Bijbelschool begon Joëlle steeds meer te ontdekken over de geestelijke wereld die om ons heen is. “Ik groei nog steeds in het horen van Gods stem en in de profetische gave. Daardoor leer ik God op nieuwe manieren kennen.” Klasgenoten herkennen dit in haar proces. Beau: “Joëlle heeft ontdekt wat haar roeping en gaven zijn, daarin is ze echt opgestaan.” Ze is vrijmoediger geworden. 

Eerder kon ze zich vaak erg druk maken om het doen van Gods wil en of ze hier misschien in tekort schoot. Maar als dochter van God leerde ze om vanuit liefde te handelen naar Zijn wil. Een nieuw perspectief daarin was een ontmoeting met Hem: “Terwijl ik thuis tijd doorbracht met God, hoorde ik Zijn hoorbare stem door mijn kamer. Hij begon me te vertellen wie Hij was en wie Hij wilde zijn voor mij.” Het deed haar een beetje denken aan Exodus 33, wanneer God Zich openbaart aan Mozes. “Op een gegeven moment was het stil. Ik antwoorde: ‘Ik ben uw dienaar, maar ook Uw dochter.’ Daarin voelde ze een diepe vreugde. “Dat was voor mij een sleutelmoment in het ontdekken van Gods liefde voor mij. Ik neem Hem serieus, want Hij is Heilig. Maar samen kunnen we ook veel plezier maken.”  

Die liefde van God en relatie met Hem leert ze ook ontdekken door andere mensen heen. Of door situaties in het leven in het hier en nu: “Vanuit mijn opvoeding kende ik God als geneesheer, maar mocht dit nu ook persoonlijk ervaren: God leidde mij door mijn genezingsproces heen.” Aan het begin van de school gebruikte ze nog medicijnen. “Daar kon ik mee stoppen omdat het niet meer nodig was.” 

“Het werd realiteit in plaats van een vaag begrip.” 

Een wat meer persoonlijk stukje waar ze in is gegroeid, is eigenwaarde. “Ik heb de waarde die God in mij ziet leren omarmen en uitleven. Dat startte met het uitspreken dat ik het waard was om te leven. Doordat ik woorden van leven sprak, sloot ik een bepaalde deur en haalde ik het grondgebied van die gedachte weg. Ik ging in autoriteit staan.” Maar ook de basisstof over onze identiteit in Christus hielp haar daarbij. ‘Ik was kind van God, maar het leefde niet in mij totdat ik me daarvan daadwerkelijk bewust werd. Ik ontdekte: ‘God ziet mij echt als zijn dochter!’ en daaruit ging ik handelen. Het werd realiteit in plaats van een vaag begrip.” Klasgenoot Charlotte vertelt hoe dit steeds meer een kracht aan het worden is: “Joëlle heeft veel genezing ontvangen in haar persoonlijk leven. Van stille vrouw met geheimen veranderde ze naar iemand die kwetsbaar en eerlijk haar verhaal durft te vertellen en daar anderen ontzettend mee bemoedigd.” Beau vertelt er ook over: “In de gesprekken is ze directer geworden, maar juist heel liefdevol gebleven. En de blijdschap van God is meer zichtbaar in haar leven. Daarin is ze echt meer op Jezus gaan lijken!”