Dit simpele zinnetje schudde mij flink wakker

‘Laat het goede, het beste niet in de weg staan’. Iemand sprak deze zin over mij uit tijdens een gebed. Dit simpele zinnetje schudde mij flink wakker. Ben ik tevreden met het goede of jaag en zoek ik naar niets minder dan het beste?

Het is soms lastig te onderscheiden. Het goede ziet er vaak zo mooi uit; de status quo, geen onrust, stabiliteit en controle. Vasthouden aan wat je hebt bereikt. Het goede heeft vaak een prachtig voorkomen. Zet zich vaak met alles in om het juiste te doen.

Maar het goede is ook al snel berustend, lauw, laf en te vanzelfsprekend. Het lijkt mooi, maar draagt geen duurzame vrucht. Het lijkt levend maar is dood. De vijand kan soms erg goed in het ‘goede’ zijn. Dan draagt hij zijn keurige nette witte kleren, om zich voor te doen als een engel van het licht. Hij houdt vele mensen bezig om maar vooral het goede te doen.

Er zijn vele voorbeelden in de Bijbel waarin Jezus dit verschil liefdevol maar duidelijk zichtbaar maakt. Lees maar eens het verhaal van Martha. Ze doet absoluut het goede, terwijl ze zich een slag in de rondte werkt om Jezus gastvrij te ontvangen. Logisch dat ze zich irriteert aan Maria die simpelweg aan de voeten van Jezus zit te lanterfanten, maar daarmee wel voor het beste kiest.

We hebben de gave van onderscheid nodig om het te kunnen zien. Te zien wat goed is en wat het beste is. Te zien wat het verschil is tussen dat wat goed lijkt en dat wat goed is. Spurgeon zei het mooi: “Onderscheiding is niet het kennen van het verschil tussen goed en kwaad. Het is het kennen van het verschil tussen goed en bijna goed”.

Vaak heb ik in mijn leven massa’s energie gestoken in het goede. Jarenlang deed ik zelfs zoveel goeds, dat ik er volledig uitgeput en opgebrand van raakte. Een keerpunt voor mij was een ontmoeting met Jezus toen ik, in de kracht van mijn leven, voor de zoveelste keer uitgeput op de bank lag. Het was drie uur ’s middags. Ik was totaal opgebrand, had geen kracht meer om te werken, te lachen of een potje voetbal te spelen met mijn kinderen. Alles had ik gegeven; voor de kerk, voor Jezus, voor het Koninkrijk. Op die bank sprak God een simpel zinnetje wat mijn leven heeft veranderd; “Albert, als je nou nooit meer wat zou doen voor me, geloof je dan dat ik nog net zoveel van je houd, je nog net zo waardevol vindt?”

Het gaat allemaal om intimiteit. Je wortels in de Bron. Dat was de les die ik moest leren om meer vrucht te gaan dragen. Meer met minder. Meer vrucht, minder goed doen. Een boom hoeft niet te werken om te groeien en vrucht te dragen. Een boom hoeft alleen maar te ontvangen. De wortels op de juiste plaats, genieten van het zonnetje en een verfrissende regenbui op zijn tijd. Als het weleens stormt dan verwijdert de wind de dode takken en bladeren die anders zijn groei zouden belemmeren.

In Markus 14 komen we nog zo’n voorbeeld tegen. Een vrouw die een heel jaarloon aan kostbare parfum over Jezus heen gooit. En een discipel die dit liever aan de armen zou geven. Wat is deze discipel een goed en vroom mens. Hij weet wat goed is. Maar hij kent het beste niet. En onder dat laagje goed, zit een hoop rottigheid. Dat blijkt uit de vruchten. Deze discipel, met zijn regeltjes en wetjes en zijn vrome goede praatjes, zal Jezus verraden. Deze vrouw die simpelweg haar liefde uitte met iets ongelofelijk kostbaars, zal Jezus een korte tijd later zien opstaan uit de dood.

Heer, dank u wel dat u mij wilt helpen. Mij wil helpen om het beste te zoeken en niet tevreden te zijn met wat goed lijkt. Help mij te onderscheiden waar lauwheid, lafheid of onverschilligheid mij heeft gevangen. Help mij te focussen op relatie en niet op prestatie. Dank u wel dat ik als vanzelf vrucht zal dragen als ik leef vanuit de intimiteit met U. Heilige Geest u bent zo welkom om mij te doorwaaien. Als een zachte avondbries waarin ik U mag ontmoeten, maar ook als een stormwind die de dode takken, vruchten en bladeren van mij afschudt. Ik ben van U. Ik hou van U. Ik verlang naar U.