Controle.. iets wat zo fijn aanvoelt, maar toch ook weer niet.

“Loss of control is always the source of fear. It is also, however, always the source of change.” – James Frey

Controle.. iets wat zo fijn aanvoelt, maar toch ook weer niet.

In mijn vorige blog heb ik iets gedeeld over mijn proces van het leren omarmen van mijn imperfecties. Iets wat makkelijker gezegd is dan gedaan. Een van de dingen die (in mijn leven) vaak hieraan verbonden was (en is) is controle.

Ik werd laatst gevraagd om (evt. samen met Ruben (mijn man)) een set te doen bij BURN 24-7 in Rotterdam. Ik nam een paar dagen om er over na te denken. Vroeger zou ik veel sneller hebben gereageerd, maar nu lagen dingen anders. Ik heb namelijk heel bewust een time-out genomen van aanbidding/muziek maken buiten mijn huiskamer. Ook had God gesproken over wanneer Ruben en ik samen weer voor het eerst zouden gaan spelen en de datum van deze set vond plaats voor wat God had gezegd. Dus ik had redelijk snel helder dat wij dit niet gingen doen. Tot 2 weken geleden op een zondag in I Am.

God begon tijdens de dienst tot mij te spreken en het eerste wat ik Hem hoorde zeggen was: “GO!”. Ik vind het altijd zo tof bij God dat Hij soms heel direct en met autoriteit iets zegt, maar dat je altijd Zijn liefde er in voelt. Ik wist wat God bedoelde met het woord “GO!”, alleen tegelijkertijd beangstigde mij dit. Altijd als ik angst voel ga ik of in discussie met God of proberen alles onder controle te krijgen. Ik besloot in eerste instantie het eerste te gaan doen. Ik probeerde God over te halen; “Het is nog niet de juiste tijd, mijn leven voelt nog als een grote puinzooi met zoveel dingen die niet perfect verlopen, er zijn zoveel mensen die het allemaal beter kunnen dan ik, enz.”. En weer hoorde ik God zeggen: “Go! Je hebt je zo lang achter zoveel dingen verscholen, maar het wordt tijd dat je uit je schuilplaats komt. Aanbidding gaat niet om perfectie, het gaat om Mij en om je hart uit te storten temidden van je “mess”. Het gaat om connectie, het gaat om jouw hart, om kwetsbaarheid, om jezelf zijn. Het gaat om het doorbreken van schaamte en het doorbreken van alle andere dingen die blokkades vormen in je leven en je richten op Mij!”. Zo.. die zat.. ik raakte echt even in paniek van dit alles. Ik wist dat God gelijk had, maar tegelijkertijd vraagt het om zoveel kwetsbaarheid dat ik het ook eng vond. Het is makkelijk om met een sterke band en wat toffe worshipliedjes aanbidding te leiden in een grote kerk, je hoeft niet perse je heel erg kwetsbaar op te stellen. Maar het is toch een ander verhaal als dat alles wegvalt en je geconfronteerd wordt met je eigen hart en je eigen struggles. Uiteindelijk besloot ik het toch te gaan doen (zonder Ruben). Super eng! Maar, het voelde ook goed om ergens door heen te breken. Tenminste.. ik dacht ergens doorheen gebroken te zijn, totdat ik mij ging voorbereiden.

Ik begon te bidden voor wat God’s verlangen was voor deze set. Ik was van plan extra veel tijd te besteden aan bidden, tijd met God doorbrengen enz. en God zei meteen: “Ik wil niet dat je dit gaat doen. Ik wil gewoon dat je jezelf blijft.” Ik begon uiteraard meteen te protesteren, maar God liet mij zien dat ik bij mijn nummer 2 was uitgekomen van wat ik doe als ik dingen eng vind of bang ben: proberen controle en grip te krijgen op de situatie. Ik wilde mij extra goed voorbereiden, extra muzikanten erbij, allemaal maar om te zorgen dat mijn eigen kwetsbaarheid zo min mogelijk kon zijn, de ruimte voor mij om het fout te doen zo klein mogelijk was. Vaak denk ik nog dat God veel bezig is met onze fouten, onze imperfecties, maar ik kom steeds meer tot de ontdekking dat God vooral bezig is met ons hart. God verlangt zo enorm veel naar ons. De diepte van Zijn liefde naar mij en ons toe begint steeds meer te landen.

“Lord, You know everything there is to know about me. You perceive every movement of my heart and soul and You understand my every thought before it even enters my mind. You are so intimately aware of me, Lord. You read my heart like an open book and You know all the words I’m about to speak before I even start a sentence. You know every step I will take before my journey even begins.” Psalms 139: 1-4 TPT

Het kan soms zo fijn aanvoelen om mensen, situaties, of andere dingen onder controle proberen te krijgen, om een soort grip te hebben op de dingen die er om ons heen gebeuren. Maar wat pas echt fijn aanvoelt en bevrijdend werkt is deze controle los te laten. Het kan in eerste instantie zorgen voor wat angstige en paniekerige gevoelens, maar uiteindelijk brengt het zo’n mooie verandering teweeg. Een verandering die vrijheid en leven met zich meebrengt. Stap voor stap kom ik steeds meer in deze vrijheid. “Let go my soul and trust in Him..”